เรื่องเดนมีรูปแบบคล้ายกลอนแปด เปิดเรื่องด้วยวันดีทั้งสี่ กล่าวคืองานศพ งานบวช งานแต่ง และงานเลี้ยงต้อนรับข้าราชการ พวกเรา ซึ่งก็คือเด็กๆต่างพากันไปแย่งทาน โดยในบรรทัดที่แปดกล่าวถึงการเลี้ยงรับนายอำเภอใหม่ มีพวกข้าราชการมากินเลี้ยง และมีพวกเด็กๆมาซุ่มรอ ว่าเมื่อไหร่ที่โต๊ะไหนคนลุกก็จะไปกิน แต่นายอำเภอคนเก่าที่ขึ้นปราศัยสั่งให้ไล่พวกเด็กๆไปแต่แล้วพวกเด็กๆก็ถอยสะดุดสายไฟทำให้ให้เครื่องขยายเสียงดับ พอต่อเครื่องขยายเสียงแล้วพวกผู้ใหญ่ที่เมาแล้วก็พากันดื่มถวายพระพร เรื่องนี้เล่าในมุมมองของเด็กโดยใช้คำว่า"พวกเรา"( บรรทัดที่2.4 และ 6)ที่มองว่างานเหล่านี้เป็นงานที่สนุก เด็กๆเห็นภาพงานเลี้ยงที่มีอาหารเต็มไปหมดแต่ผู้ใหญ่กลับไม่ยอมแบ่งให้เด็กๆ เด็กๆเห็นนายอำเภอเก่าที่กล่าวปราศรัยอย่าง"'พล่ามพล่าม"ในบรรทัดที่14 สะท้อนให้เห็นว่างานเลี้ยงต้อนรับข้าราชการเป็นงานที่พวกผู้ใหญ่กินกันจนเหงื่อชุ่มแล้วก็พูดเยอะแล้วสุดท้ายก็เมาซึ่งเป็นภาพที่ไม่ดีต่อเด็กๆ ทำให้ผู้อ่านเห็นสังคมไทยว่าเป็นบริโภคนิยมและอาจสะท้อนให้เห็นว่า พวกข้าราชการและพ่อค้าต่างพากัน"กิน" เงินงบประมาณแผ่นดิน เสียงที่ผู้แต่งเล่าเป็นเสียงประชดประชันและตลกขบขันในเวลาเดียวกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น